Cechy Psa

2023 Autor: Molly Page | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-11-27 22:51

Zanim zaczniesz uczyć psa wykonywania poleceń, niezwykle pomocne jest nauczenie się podstawowych cech charakteru psa. Jest to konieczne, ponieważ podczas nauczania komend prawie zawsze konieczne jest nieznaczne odejście od zwykłej procedury, aby zrozumieć reakcję psa na komendę.

Ze względu na zachowanie psy można podzielić na następujące kategorie: zbyt przyjazne, nerwowe, zwyczajne, krnąbrne, nieśmiałe (bojaźliwe, nieśmiałe), gryzące i wreszcie agresywne. Pies może i będzie przechodził z jednej kategorii do drugiej, początkowo będąc zbyt przyjacielskim, a następnie uzyskując normalną reakcję, staje się zwyczajny lub odwrotnie, stopniowo zmienia się w psa agresywnego. Możesz stworzyć psa, który jest zbyt przyjazny, aby był agresywny, ale możesz też wywołać normalną reakcję u psa, który był wcześniej agresywny. Wszystkie te zmiany są możliwe tylko wtedy, gdy wiesz, jak kształcić i szkolić psa.

Wydaje ci się, że szkolenie psa to beznadziejna sprawa, kiedy po raz pierwszy spróbujesz poprawić jego zachowanie, a on próbuje cię ugryźć lub zaczyna wspinać się na smyczy i wspinać się w twoje ramiona; albo kiedy zaczynasz ją uczyć, aby iść obok niej, a ona przewraca się na plecy i uparcie odmawia wstawania i chodzenia; lub kiedy zaczniesz ją uczyć siedzenia, a ona odpoczywa z przednimi łapami i podnosi kość krzyżową. Na szczęście jest bardzo niewiele psów, których nie można wyszkolić.

Na początku szkolenia masz dwa zadania: po pierwsze, prawidłowe i uczciwe ustalenie, do jakiej kategorii zachowań należy Twój pies, a po drugie określenie stopnia posłuszeństwa, aby ostatecznie pies dążył do normalnego zachowania, niezależnie od od tego, co było na początku. Główną zaletą profesjonalnego trenera psów jest to, że może on wyznaczyć sobie cel w oparciu o odchylenia w zachowaniu lub osobowości i szybko zanegować lub wyeliminować te problemy.

Zaczniemy od opisu typowego przeciętnego psa. Typowy przeciętny pies może być dowolnej rasy. Być może ten pies był w Twojej rodzinie od najmłodszych lat. Prawdopodobnie jej nie biłeś, nie rzucałeś w nią nic za drobne przewinienia. Miała zdrowe wychowanie, nie zepsute przez krzyki, bicie czy irytujące zachowanie - przez ciebie lub twoją rodzinę. Małe dzieci nie drażniły jej się bezlitośnie, nie pozostawiono jej związanej w zimnym garażu lub wilgotnej piwnicy.

Przeciętny pies jest spokojny i przyjazny. Słucha cię nie ze strachu, ale ze szczerego pragnienia, by cię zadowolić i osiągnąć twoją lokalizację. Ma dla niej znaczenie, co o niej myślisz, i pochlebia jej twoja uwaga. Nie ekscytują jej hałasy, dzwonki do drzwi ani nieznajomi. Jej zachowanie jest dopuszczalne w każdym otoczeniu. Ma stabilną osobowość. Jest idealnym partnerem do treningu zespołowego.

Zbyt przyjazny pieswpada w szał, gdy słyszy dzwonek do drzwi i zaczyna biegać po pokoju. Próbuje polizać każdego, kto choć trochę wyraża jej życzliwość. Jej proste ruchy akrobatyczne przypominają gigantyczną zabawkę na sprężynie, która jest nieustannie skręcana. Taki pies to tylko plaga dla wszystkich dobrze ubranych gości, którzy również zmuszeni są do manewrowania po salonie i przedpokoju, próbując uniknąć kochającego psa. Ten przesadny wyraz uczuć zwykle kończy się zamknięciem psa w łazience lub na werandzie. Ten nadmiernie przyjazny pies potrzebuje dużo czasu, aby się uspokoić, jeśli w ogóle. Jeśli pies jest bardzo duży i zaczyna skakać na małe dzieci, uderzając łapami w pysk, przyciskając go do ściany lub nawet przewracając, może dojść do poważnych obrażeń.

Zdenerwowany piesto przesadna odmiana zbyt przyjaznego psa. Jest bardzo ostrożna. Chce usłyszeć nieznany dźwięk. Zawsze reaguje na krakersy lub grzmoty. Możesz zobaczyć, jak bardzo się trzęsie. Może przyspieszyć bicie jej serca. Może próbować wspiąć się na kolana w poszukiwaniu udziału i ochrony, lub drżąc, kulić się w kącie z dala od wszystkich. Może również skomleć lub wyć ze strachu i niepokoju. Czasami towarzyszy temu zapalenie okrężnicy, natychmiast powodujące rozstrój żołądka. Włosy na plecach mogą stać na końcach, mogą nawet gryźć ze zmartwienia i strachu. Kiedy przychodzą obcy, strasznie się podnieca. Zaczyna głośno szczekać, ostrzegając przed obcymi osobami. Biega dookoła i często Twoi goście czują się bardzo niekomfortowo w jej obecności. Takie zachowanie sprawia, że ludzie są ostrożni: boją się nawet sięgnąć do niej, aby ją pogłaskać. Może to reakcja na jej pana i jego otoczenie, a może na jej charakter. Warto dowiedzieć się, dlaczego tak się zachowuje. Ale jeszcze ważniejsze jest zrozumienie, że jej specyficzne zachowanie pozwala na sklasyfikowanie jej, co zapewni bardziej efektywną naukę.

Rozmyślny pies stara się robić, co chce i kiedy chce. Kiedy próbujesz przekonać ją, by była ci posłuszna, reaguje taką samą reakcją, jak agresywne dziecko. Nie robi nic dla twojej pochwały - tylko ich strach, że zaostrzysz swoje żądania. Ten protest nie jest jej głupotą, jak zwykle wszyscy myślą. Jest wystarczająco sprytna, by nie robić tego, czego nie powinna. Nie powinno Cię to dziwić, bo niewątpliwie znasz kilka osób, które tak się zachowują.