O Firmie Kerung W SV

2023 Autor: Molly Page | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-11-27 22:51

Co to jest Kerung? Jakie są jego główne cele? Jakie dokumenty powinien posiadać pies dopuszczony do hodowli i jak są sporządzane? Kto ma prawo brać kerung? Próbowałem odpowiedzieć na to i wiele innych pytań, korzystając z głównych przepisów SV i mojego osobistego doświadczenia z podaniem kerunga z moim psem.

Od pierwszego dnia powstania Związku Hodowli Owczarków Niemieckich w Niemczech podstawą pracy hodowlanej była niezłomna zasada: „ Hodowla owczarka niemieckiego to praca hodowlana w celu wyhodowania psa użytkowego, inaczej nie jest to w ogóle praca hodowlana!” Wychodząc z tego, Unia opracowała i przyjęła główne dokumenty określające główne kryteria wyboru zwierząt do celów hodowlanych. Wraz z rozwojem i ulepszaniem rasy rosły wymagania wobec psów rasowych, co ostatecznie pozytywnie wpłynęło na jakość uzyskiwanego potomstwa.

Kerung (korung) to wydarzenie zootechniczne, którego głównym celem jest dobór hodowców z uwzględnieniem ich reakcji behawioralnych, cech użytkowych oraz danych anatomicznych

Każdego roku od 1 marca do 30 listopada w każdej grupie lądowej (LG), a dziś jest ich 20, Körung odbywa się raz lub dwa razy w miesiącu. Właściciel może przystąpić do tego egzaminu ze swoim psem w dogodnym dla siebie terminie. SV-Zeitung niezwłocznie poinformuje swoich członków o harmonogramie tego wydarzenia, podając datę, godzinę, miejsce i nazwę kermeistera.

Rozporządzenie SV jasno określa minimalny wiek psów, które mogą być używane do hodowli. Psy - 24 miesiące, suki - 20 miesięcy. Ten warunek jest konieczny, ale niewystarczający. Zanim kerung przejdzie, pies musi przejść kompleksową kontrolę, która obejmuje następujące kroki:

1. Zdać egzamin szkoleniowy co najmniej SchH-1 lub IPO-1. Psy, które ukończyły 18 miesięcy i pomyślnie przeszły szkolenie - BH (pies do towarzystwa) mogą zdać egzamin SchH-1. Dokumentem potwierdzającym ten punkt jest książka treningowa (Beurteilungsund-Bewertungsheft), w której zapisywane są wyniki egzaminów i zawodów, ze wskazaniem daty i miejsca ich odbycia, rodzaju usługi i liczby zdobytych punktów, oceny ogólnej oraz nazwiska sędziego SV. Pies może być dopuszczony do egzaminu SchH-2 w wieku 19 miesięcy pod warunkiem zdania egzaminu SchH-1. Odpowiednio SchH-3 od 20 miesięcy. Tak więc w wieku dwóch lat pies może realistycznie ubiegać się o najwyższy, trzeci poziom.

2. Zrób test wytrzymałościowy - ad. Psy od 16 miesiąca życia są dopuszczane do tego testu w SV. Test AD pokazuje, że pies jest w stanie wytrzymać określoną ilość aktywności fizycznej. Podczas biegania najlepiej ujawniają się fizyczne możliwości psa, praca płuc, serca, wątroby i innych narządów.

Zgodnie z warunkami tego testu pies musi biec na smyczy obok właściciela, który jedzie na rowerze 20 km ze średnią prędkością 12-15 km / h. Po ośmiu kilometrach zatrzymują się na 15 minut. Podczas przerwy sędzia bada psa i obserwuje go pod kątem zmęczenia. Zmęczone psy są usuwane. Na końcu 15 km pies jest ponownie zatrzymywany na 20 minut. Podczas egzaminu sędzia zwraca szczególną uwagę na kondycję fizyczną zwierzęcia oraz stan opuszek łap. Psy, które są zmęczone lub mają zadrapania na łapach, są usuwane z testu. Następnie pies przebiega pozostałe 5 km, po czym sędzia ponownie obserwuje jego zachowanie. Psy, którym brakuje hartu i siły, są zmęczone i niezdolne do utrzymania określonej prędkości, nie przechodzą testu AD.

Po ostatniej przerwie uczestnik z psem na prośbę sędziego demonstruje ćwiczeniem „Ramię w ramię”, podczas którego sędzia ustala stan psychiczny psa.

Za zaliczenie testu AD nie przyznaje się punktów, ale wystawia się ocenę pozytywną lub negatywną. W książce treningowej dokonuje się odpowiedniego wpisu, podpisanego przez sędziego egzaminacyjnego.

3. Zdiagnozować dysplazję i mieć w oryginalnym rodowodzie pieczęć i podpis radiologa, który wykonał zdjęcie. Dodatkowo podany jest tam numer tatuażu psa i data wykonania zdjęcia. Tuż pod tym podpisem należy umieścić stempel „a” zuerkannt wskazujący stopień dysplazji. Wszystkie zdjęcia rentgenowskie są dekodowane przez główną klinikę, która znajduje się w Hanowerze i ściśle współpracuje z SV. Wszystkie zdjęcia psów przychodzą tutaj i to tutaj umieszczana jest odpowiednia pieczątka, wskazująca stopień dysplazji. Następnie lekarze wysyłają rodowód do Augsburga, gdzie mieści się siedziba SV. Na podstawie tych danych w specjalnej kolumnie rodowodu umieszczana jest pieczęć z literą „a” w środku. Ta ikona wskazuje, że pies ma akceptowalny stopień dysplazji do wykorzystania w hodowli.