Badanie Golden Retrievera

Spisu treści:

Badanie Golden Retrievera
Badanie Golden Retrievera

Wideo: Badanie Golden Retrievera

Wideo: Badanie Golden Retrievera
Wideo: Bono - agresywny Golden Retriver 2024, Marzec
Anonim

W tym tradycyjnym pierścieniu samców klasy otwartej są cztery golden retriever. Jeden z nich zdobył tytuł Best in Show w Anglii, drugi w Ameryce, pozostali dwaj zdobyli tytuł Best in Show na amerykańskich wystawach. Każdy z nich oprócz zalet ma pewne wady. Znajdź dwóch najlepszych retrieverów, określ, który jest Amerykaninem, a który angielskim, wybierz najlepszego z nich, a następnie zajmij trzecie i czwarte miejsce.

Wysokość w kłębie wszystkich czterech psów wynosi 60 cm, waga 32-36 kg. Klatka piersiowa każdego z nich znajduje się na wysokości łokci, a jej głębokość jest równa wysokości kończyn; dobre kości, prawidłowe łapy. Nie mają niechcianych białych plam na piersi. Wszystkie mają błyszczące, różne odcienie złotego koloru. Trzy z nich mają zwykłą sierść, prostą lub falującą.

Golden retriever, golden retriever, zdjęcie psa
Golden retriever, golden retriever, zdjęcie psa

BIR Grupp 8: GOLDEN RETRIEVER, Gladtail Zuperman

Umieść retrievery na 1, 2, 3 i 4 miejscu

Pies A. To jeden ze zwycięzców w grupie rasowej. Ma prosty (prawdopodobnie falisty) płaszcz. Gruby, miękki podszerstek o długości od 1,3 do 3,8 cm i dłuższy włos ochronny zapewnia dobrą ochronę przed zimnem i wilgocią.

Sierść jest błyszcząca, elegancka w kolorze żółto-pomarańczowym. Kolory, które są zbyt ciemne, takie jak czerwony „seter”, mahoń i jednolity biały, bladokremowy, matowy czerwony i brązowy są niepożądane. Jaśniejszy (do srebrno-kremowego) kolor jest całkiem akceptowalny i dodaje psu elegancji.

Ten retriever ma jednak trzy wady. Wolę golden retrieverów o bardziej zwartej budowie; wymagany stosunek długości ciała do wysokości w kłębie wynosi 12/11. Jego szyja w żadnym wypadku nie jest „średniej długości”, jak wymaga tego standard, i wolałbym, aby miała mniej płaską czaszkę i mniej wyraźny guz potyliczny. Umieściłem tego retrievera na 3 miejscu.

Pies B. Wysokość w kłębie tego psa wynosi 60 cm (odchylenia od idealnej wysokości 57,5-60 cm na 2,5 cm w obu kierunkach są wadą dyskwalifikującą; wysokość w kłębie suk 53-56 cm, maksymalna waga 34 kg). Długość ciała tego aportera, mierzona od mostka do guzowatości kulszowej, jest nieco większa niż wysokość w kłębie. Ma krótkie lędźwie i głęboką klatkę piersiową sięgającą do łokci. Szerokość klatki piersiowej między przednimi kończynami jest równa szerokości dłoni mężczyzny; przedpiersie dobrze rozwinięte. Uważam tego retrievera za jednego z możliwych pretendentów do pierwszego miejsca.

Ten pies ma szeroką część czaszki, nieco wypukłą z profilu. Łuki brwiowe i guz potyliczny nie odstają niepotrzebnie. Przejście od czoła do kufy jest wyraźne, ale nie gwałtowne. Kufa jest szeroka, głęboka, z prostym grzbietem nosa, prawie równej długości do czaszki, zwężającej się od przejścia do nosa. Oczy o przyjaznym wyrazie, ciemnobrązowe, suche powieki. Nos jest czarny.

Golden retriever, typy ras, zdjęcie
Golden retriever, typy ras, zdjęcie

Uszy (cofnięte w stanie czujności) są raczej krótkie, osadzone bezpośrednio nad oczami, opadające i przyciśnięte przednimi krawędziami do kości policzkowych. Szyja odpowiedniej długości przechodzi w wysoki kłąb utworzony przez skośne łopatki. Górna część, od kłębu do lekko opadającego zadu, jest mocna i prosta.

Kończyny przednie i tylne wyważone, łokcie znajdują się tuż poniżej wierzchołków łopatek (górne końce łopatek tworzące kłąb są dość blisko siebie). Kończyny przednie są proste, o mocnych, ale nie grubych kościach, śródręcza są krótkie, mocne i lekko opadające. Łapy okrągłe, „kocie”, z grubymi opuszkami.

Tylne nogi o szerokich, muskularnych udach i dobrze kątowanym, krótkim stawie skokowym. Ogon gruby u nasady, dobrze osadzony, organicznie kontynuuje linię lekko opadającego zadu i noszony na wysokości grzbietu, bez zawijania na końcu.

Raczej prosta niż falista, gęsta i sprężysta szata z dobrym, grubym, nie mokrym podszerstkiem. Kolor jest bogaty w złoto. Włos na głowie, nogach i przednich kończynach jest krótki i gładki. Kończyny przednie z tyłu, szyja z przodu, uda z tyłu i spód ogona pokryte są średniej długości włosiem ozdobnym. Ten retriever ma naturalny, spójny wygląd fryzury.

Pies C. Ten zwycięzca w grupie rasowej ma wiele zalet Retrievera B. Ponadto ma kilka interesujących wyraźnych i ukrytych różnic. Górna linia jest wyraźna, a krótsza kufa mniej zaznaczona. Ten piękny pies jest gorszy od retrievera B z krótszą szyją, niezwykłą (ale mocną) górą i zbyt wysoko osadzonym ogonem. Najprawdopodobniej krótka szyja w połączeniu z odpowiednio ukośnymi łopatkami, grzbietem i nieregularnym poziomym zadem tworzy tak niezwykłą linię górną.

Sierść jest gruba, jedwabista w dolnej części ciała. Wadą jest jedwabista, długowłosa szata. Ma również jaśniejsze miejsca na płaszczu, ale nie należy ich mylić z białymi znaczeniami. Umieściłem tego retrievera na 4 miejscu.

Pies D. Ten samiec posiada wiele certyfikatów kandydatów w Wielkiej Brytanii. Jego waga to 36 kg. Różni eksperci podawali mu następujący opis: przystojna męska głowa o prawidłowym wyrazie, prawidłowej długości szyi, piękna równa górna linia, głęboka klatka piersiowa z dobrze wysklepionymi żebrami, mocne kości, mocne tylne nogi z dobrym kątowaniem, doskonała „podwójna” szata i poprawna ruch. Stawiam tego psa na pierwszym miejscu.

Ten retriever różni się od amerykańskiego pretendenta do pierwszego miejsca gęstszym, bardziej zwartym ciałem, mocniejszą głową i głębszą klatką piersiową. Pies B jest wyższym typem retrievera.

Pierwsze miejsce. Pokazałem tutaj te dwa Best-in-Show nie jako narodowe ideały rasy, ale jako przedstawiciele dwóch różnych typów Golden Retrieverów. Jeden jest typem rasistowskim, ale nie setowym, drugi jest masywny bez niezdarności.

Gdybyś był ekspertem. Opierając się na amerykańskim standardzie, każdy z tych dwóch psów może być umieszczony na pierwszym miejscu. Są równie trwałe i piękne, ale są dobre na różne sposoby.

Nie wątpię, który z retrieverów odniesie największy sukces w Anglii. Może też wygrać w Ameryce. Mimo to uważam, że Retriever B będzie częściej wygrywał w Ameryce, ponieważ tam, w przeciwieństwie do Europy, prędkość ruchu jest integralną cechą pracy.

tłumaczenie z języka angielskiego: Galina Soroka, magazyn „Dog World”, magazyn „Friend” (psy), 1994-6

Zalecane: